Нарасимха-пурана

Материал из Шайвавики
Перейти к: навигация, поиск

Статья по тематике
Литература индуизма

Hindu Om

Риг · Яджур · Сама · Атхарва
Самхиты · Брахманы · Араньяки · Упанишады

Айтарея · Брихадараньяка · Иша · Тайттирия · Чхандогья · Кена · Мундака · Мандукья · Катха · Прашна · Шветашватара

Шикша · Чхандас · Вьякарана · Нирукта · Джьотиша · Калпа

Махабхарата · Рамаяна

Бхагавата · Брахмавайварта · Ваю · Вишну · Маркандея · Нарада · Падма

Смрити · Шрути · Бхагавад-гита · Агамы · Панчаратра · Тантры · Кавача · Сутры · Стотры · Дхарма-шастры · Дивья-прабандха · Теварам · Чайтанья-чаритамрита · Рамачаритаманаса · Йога-Васиштха

п·о·р

«Нараси́мха-пура́на» (Narasiṁha Purāṇa IAST, санскр. नरसिंह पुराण) — священный текст индуизма на санскрите, одна из Пуран, относящихся к категории Упа-пуран. Р. Хазра в своём труде «Studies in the Upapuranas»[1] датирует основной текст «Нарасимха-пураны» концом V века, отмечая, что позднее к нему был добавлен новый материал. Сохранился перевод «Нарасимха-пураны» на язык телугу, сделанный в конце XII века.

В опубликованных изданиях «Нарасимха-пурана» состоит из 68 глав. Восьмая глава представляет собой одну из трёх версий «Яма-гиты» (другие две версии содержатся в «Вишну-пуране» и «Агни-пуране»). В главах с 36 по 54 описываются десять основных аватар Вишну. В главах 21 и 22 приводится генеалогия царей Солнечной и Лунной династий. Главы с 57 по 61 также известны в виде отдельного произведения, «Харита-самхиты» или «Лагхухарита-смрити».[2]

См. также[править | править код]

Примечания[править | править код]

  1. Hazra, R.C. (1958). Studies in the Upapuranas, Vol. I (Calcutta Sanskrit College Research Series No. II), Calcutta: Sanskrit College, pp.242-3
  2. Hazra, R.C. (1962). The Upapuranas in S. Radhakrishnan ed. The Cultural Heritage of India, Calcutta: The Ramakrishna Mission Institute of Culture, Vol.II, ISBN 81-85843-03-1, p.278

Ссылки[править | править код]